Kaartverkoop: kassa (ma t/m za van 12.00 – 18.00 uur: 050 368 0 368) en website De Oosterpoort, Plato en ticketmaster.nl

Het Cross-linx festival komt weer naar De Oosterpoort. Dit out-of-the-box denkende festival zet al jaren in op verrassende samenwerkingen en combinaties van indie-classical muziek (avant-garde popmuziek en nieuwe muziek). En niet zonder succes. Zo ontving Amsterdam Sinfonietta zaterdag 28 september de Ovatie 2013 – voorheen de VSCD Klassieke Muziekprijs – voor hun concert met Patrick Watson op Cross-linx 2013. De Ovatie wordt elk seizoen toegekend aan de meest indrukwekkende live prestatie op de Nederlandse concertpodia door een persoon of ensemble dat een relevante rol speelt in het Nederlandse muziekleven. Cross-linx kijkt niet alleen figuurlijk buiten de gebaande paden; het festival presenteert het muzikale avontuur juist op onverwachte plekken binnen De Oosterpoort.

Op eerdere edities van Cross-linx Festival passeerden Patrick Watson, The National, Nico Muhly, Owen Pallett, Eels, Efterklang, The Ex, Spinvis, Rhys Chatham en Yann Tierssen de revue. Zij werkten samen met klassieke gezelschappen zoals het Asko|Schönberg, de Holland Baroque Society en het Metropole Orkest.

Ook voor 2014 staan er weer bijzondere samenwerkingen in de steigers.

José González
Sinds de Sony reclame, van acht jaar geleden, waarin duizenden gekleurde ballen op zijn versie van Heartbeats (The Knife) door de straten van San Francisco stuiterden, is José González een gevierd singer-songwriter. Zijn warme, beetje krakende stem is soulvol en weet de luisteraar dankzij het begeleidende gitaarspel langzaam in trance te krijgen. De Zweedse zanger/gitarist maakt de laatste jaren vooral deel uit van het even bezwerende trio Junip, maar werkt inmiddels hard aan zijn derde solo-album. Cross-linx heeft de première van een aantal van zijn nieuwe nummers. González zal een aantal nummers met philharmonie zuidnederland spelen.

philharmonie zuidnederland en Ólafur Arnalds
philharmonie zuidnederland neemt het stokje over van Amsterdam Sinfonietta en zal in samenwerking met de IJslandse componist en performer Ólafur Arnalds een gloednieuw programma schrijven. Arnalds stond vorig seizoen nog in de Kleine Zaal en hij staat bekend om zijn genre-overstijgende composities waarin hij klassiek, pop en elektronische invloeden samenbrengt tot een unieke muziekervaring.

De verstilde minimalistische composities van Ólafur Arnalds moeten haast wel uit IJsland komen. Net als de muziek van landgenoten Sigur Rós of Múm beginnen Arnalds nummers vaak verstild, als een misthoorn in de verte. Vervreemdend en geruststellend tegelijk, zoals de muziek van labelgenoot Nils Frahm, met wie Arnalds ooit samenwerkte. Zanger Arnor Dan (prachtig ijl klinkend op het recente album For Now I Am Winter) en de 22-koppige philharmonie zuidnederland zullen Arnalds tedere muziek de juiste omlijsting geven.

Lavinia Meijer
De Nederlandse harpiste van Koreaanse afkomst Lavinia Meijer heeft er hoogstpersoonlijk voor gezorgd dat de harp weer hip is. Haar cd ‘Metamorphosis-The Hours’, met werk van Philip Glass, is met een platina status nu al een van de best verkochte ‘klassieke’ cd’s aller tijden in Nederland. Tevens won ze al een Edison.

Meijer komt tot de beste resultaten als ze de componisten wiens werk ze graag speelt ook ontmoet heeft. Na kennismaking met Philip Glass in Amsterdam nam ze diens Metamorphosis op wat tot een platina verkoop zou leiden. Als eerste Nederlandse muzikant kreeg ze daarop een wereldwijd contract bij het hernieuwde Sony Classical Music. Er volgden twee ontmoetingen met de immens populaire componist Ludovico Einaudi, die inspireerden tot een nieuwe plaat. Zeer populaire klassieke muziek weet Lavinia Meijer op een solo weinig gespeeld instrument een extra dimensie te geven.

My Brightest Diamond
Dit is het project van zangeres en multi-instrumentalist Shara Worden. Onder de naam My Brightest Diamond maakt ze experimentele pop met elementen van opera, rock, kamermuziek en zelfs cabaret. Artiesten als Justin Vernon (Bon Iver) en Bryce Dessner (The National) zijn fan. In 2011 verscheen haar laatste album ‘All Things Will Unwind’.

Eerst is er de stem van de Shara Worden. Klassiek geschoold en toch speels, soms zelfs kinderlijk. Ze zingt met een soort naïviteit die je ook terughoort in de arrangementen die ze maakt voor My Brightest Diamond. Drie platen verschenen er, en ze klinken allemaal anders. Wat overeenkomt is de achterliggende gedachte dat het vooral niet alledaags mag klinken. Het soms complexe instrumentarium klinkt altijd lichtvoetig en geeft Worden alle ruimte om behalve dartel ook dromerig, bezeten en dwingend te klinken. Voor Cross-linx schrijft Worden een muziektheatraal programma dat start in de foyers van de concertzalen.

Detroit Party Marching Band
De Detroit Party Marching Band bestaat uit meer dan dertig amateur-muzikanten uit Detroit die met een soort guerrilla tactiek de argeloze toeschouwers of  bezoekers van evenementen overrompelen. Op uitnodiging van My Brightest Diamond zal dit dolenthousiaste, vrolijkmakenden gezelschap de pauze op Cross-linx veraangenamen met muziek die uit alle windstreken bijeengesprokkeld lijkt. Van New Orleans-funeral marches tot Balkan feestmuziek komt er in een curieuze potpourri van alles voorbij. De stemming is altijd euforisch, de muziek even onvoorspelbaar als opzwepend, en het verrassingselement essentieel.

Douglas Dare
Het Britse platenlabel Erased Tapes komt na voor Cross-linx gangers bekende namen als Nils Frahm en Peter Broderick met alweer een bijzonder talent, de Brit Douglas Dare. Eerder dit jaar verscheen van hem al de fraaie EP Seven Hours die dit voorjaar gevolgd gaat worden door een volwaardig album. Mooie, verstilde pianoklanken in samenspraak met intense zang levert bij Dare een spannend geheel op.

Tim Fite (met strijkkwartet)
Liedjesschrijver Tim Fite is naast muzikant, zanger en componist van wonderlijke springerige muziek ook beeldend kunstenaar. Muziek en tekeningen/schilderijen kenmerken zich door spontane invallen en uitingen van expressionisme. Veel van zijn liedjes brengt hij in eigen beheer online uit, maar voor het vooraanstaande Anti label (Tom Waits, Neko Case) bracht hij drie albums uit die vergelijkingen opriepen met het vroege werk van Beck. Fite, afkomstig uit Brooklyn integreert net als Beck folk, hiphop en rock in pakkende, en toch altijd wat dwarse liedjes.

Cast Glass
Duits/Nederlands kwartet neo-klassiek spelende muzikanten rond componist/pianist Marco Mlynek. Cast Glass maakt hele kleine verfijnde liedjes gedragen door de feërieke stem van Edita Karkoschka. De muziek bevindt zich ergens tussen pop, klassiek en folk. Zacht knisperende elektronica in combinatie met harp en verfijnde zang, hoor je niet zo vaak, maar Cast Glass maakt er een vanzelfsprekend muzikaal geheel van.

Cabaret Contemporain
De vijf muzikanten uit Parijs die Cabaret Contemporain vormen lijken zich net zo goed thuis te voelen binnen de elektronische dansmuziek als in de minimal music. Op hun cv prijken al samenwerkingen met hippe dj’s uit hun stad terwijl het vijftal zich ook al eens met succes vergreep aan Steve Reichs meesterwerk van de minimale muziek: Music For 18 Musicians. Hun begin 2014 te verschijnen debuutalbum belooft een mooie middenweg te vinden tussen klassiek, avant-garde en minimal. De eigen instrumentale, veelal akoestische stukken verraden invloeden van Terry Riley en Philip Glass maar kennen evengoed een spanningsboog die de sets van de betere techno dj’s kenmerkt.

Music Mining
Onmisbaar element van Cross-linx is Music Mining: een festival in een festival. Ieder jaar nodigt programmeur Frank Veenstra een gastcurator hiervoor uit, en dit jaar is dat Shara Worden van My Brightest Diamond.  Onder begeleiding van de Music Miners – te herkennen aan de gekleurde helmen – wordt het publiek naar het optreden gebracht. De Music Mining tickets zijn vlak voor de concerten (3x gedurende de avond) verkrijgbaar in de Entreehal. Check de timetable voor de exacte tijden. De intieme concerten vinden plaats op ongebruikelijke plekken zoals ondergrondse gangen en kelders. De namen voor Music Mining zijn dit jaar de volgende:

Lubomyr Melnyk
De uit Oekraïne afkomstige Lubomyr Melnyk (1948) is pionier van de zogeheten ‘continuous music’, een razendsnel ratelen van noten op de piano. Zijn kwaliteiten laten zich aardig vatten in cijfers en records, alsof het een topsporter betreft. Zo is hij houder van het record meeste-noten-per-hand tegelijk spelen (namelijk 19,5 per seconde) maar ook het record meeste-individuele-noten-per-uur staat met 93,650 op zijn naam.

Maar muziek is natuurlijk geen topsport, het belangrijkste is dat het ook nog eens buitengewoon bijzonder klinkt. Het spel van beurtelings botsende en dan weer harmoniërende noten is bij Melnyk live nog spectaculairder dan op papier.

Spring Collective
Spring Collective is het kersverse indie classical ensemble rondom celliste Bianca Bongers. De groep – een sextet bestaande uit drie strijkers, fluit, trompet/hoorn en (bas)klarinet – is ontstaan aan het conservatorium Fontys te Tilburg. Onder de titel ‘Brooklyn Vibes’ brengen zij verschillende sets met instrumentale muziek van Shara Worden, oftewel My Brightest Diamond. Deze sets worden aangevuld met muziek van soulmates als Son Lux en Judd Greenstein uit Brooklyn. Zorg dat je zeker de eerste Music Mining sessie niet mist, want dan speelt/zingt Shara Worden mee met Spring Collective.

Liam Byrne
De Britse Liam Byrne speelt viola da gamba (Italiaans voor beenviool) en zingt er een klassiek aandoend soort folkliedjes bij. Onder meer Nico Muhly zullen in barok-sfeer kamermuziek liedjes componeren die Byrne ten gehore zal brengen. Eerder werkte hij al samen met uiteenlopende grootheden uit de klassieke muziek, maar ook met bijvoorbeeld Damon Albarn op diens opera Dr. Dee.

Garrett Mendolow
Mendolow won de 2e prijs tijdens het internationale percussie festival TROMP 2012. “A great groove, clarity and awareness of the ensemble” schreef de jury over de Amerikaan. Wilco fans opgelet: Mendelow speelt een set compleet gewijd aan, componist en drummer van de Amerikaanse indie rock band Wilco, Glenn Kotche.

Oliver Coates
De Britse cellist Oliver Coates speelde eerder met Jonny Greenwood, Massive Attack, Boards Of Canada en Squarepusher, maar treedt net zo gemakkelijk op met het Scottish Symphony Orchestra of voert werk uit van de Nederlandse componist Michel van der Aa. De ultieme belichaming van indie classical dus? Coates voelt zich als musicus net zozeer thuis in een concertzaal als in een treinstation of technoclub en ook op zijn debuutalbum zijn experiment en diepgang in balans. ‘Avontuurlijke klanklandschappen’ oordeelde WrittenInMusic en dat pakt de ene keer verstild en dramatisch en de volgende keer atonaal en expressief uit.